Kuytularda kaldığımda anlamıştım.

Bulunmak için kaybolmak gerektiğini.

Fakat kaybolmak için de kaybetmek.

Yas dolu şarkılar yükseliyor içimden.

Şimdi ne desem eksik kalacak, eksik...

Hiç tamâm olmayan yollara hasrettim.

Hasretime sıkı sıkı sarılıp da uyurdum.

Yalnız u'yandığım o kasvetli sabâha kadar!

Dalından koparılan çiçeğe, boynu bükülen neşeye,

Bomboş kalan ellere, acıyla bakan gözlere mıhlıyım.

Bir gün, bir fırtına yerimden söküp de savurmazsa beni,

Köşeyi dönünce sağda değil, soldayım.