Bir sakin nefese muhtaç bedenim
Saklıyorum kendimi açılsın diye gözlerim
Gözlerimi açıyorum
Daracık bir balkon kıyısındayım
Anlamazlar
Göğsümün karekökü kadar
Her zamanki gibi havadayım,
Kulak kabartıyorum hüzünlü bir geceye
Susuyor sakince acıyan sesiyle
Anlamazlar
Nöbetçi anam ince bir telaş içerisinde
Umudu kesmiş olacak ki ciğerlerimden
Yardım ediyor bana ancak bu geliyor elinden
Her zamanki gibi buradayım niye
Anlamazlar
Neredeydim yıkılırken şanım, hayatım
Neredeydim yıkılırken en sevdiğim şey
Neredeydim ne yapmaktaydım zaman acımasızca alaşağı ederken her şeyi
Anlamazlar
Yıkılıyordum.
Yıkılışımın muhtevasına hayran kalıyordum
Yıkıldıkça yıkılmak
Her yokuşu inerken burnum kanasın istiyordum
Anlamazlar
Söyleyememişim hiçbir şey
Seyre dalmışım öylece yıkıp dağıtmış bir şey
Seyre dalmışım küfürler edememişim karşı koyamamışım ona
Üstelik laçkalaşmışım bambaşkalaşmışım
Anlamazlar
Sonlara doğru şimdi gelmişim
Oldukça hızlı nefes alış verişim
Lazım olur bu balkon kıyısı diyerek giriyorum içeri
Boğulmaya başlıyorum tutmak istemiyorum nefesimi
Anlamazlar.