İnsan gökyüzünün olanaklarına karşı kaybolur
-Yaralı bir imgenin üzerimde bıraktığı uygarlık hali-
daha sonra eklediğim bir cümlenin sorunlu haliyle
ve daha dün duyulmazmış gibi davranılan bilincin bu eksikliği
Sokağa çıktığınız her an aklınıza ilk gelen o cümlenin
birebir aynısını ayna karşısında hatasız bir olgunlukla
indirgenebilir bir tersyüz kavgasına dönüştüğü/dönüşeceği
ya da bizim kim olduğumuzu anladığımız
şimdiye kadar mantık dışı bir yöntem biçiminde durgunlaştığımızın
ifadesini en anlaşılır
en biçimsel ve duygusal bir kesintisizlik içinde
üzerimize düşürdüğü bu bilgelik dediğimizin
Temiz bir yüzeyin üzerinde hareket etme dürtüsüne sebep olma ihtimali
doğru kişiler olduğumuzu
iddia etmekten daha fazlası olamadığımızı söyletir hep.
Fakat farkında olmasak da o yüzeyin lekesi olduğumuzu
kabul etmek zorundayız.
Her sabah
Sabahı durdurur
Öyle uzatmaya gerek yok sözü
Kelimeler uzadıkça yaşlanır
Şair aklı ermez falan
Aklı yürürlükten çekilir
işte son diye durur burada
Kendisi bir zorbanın içindeki kuruntu torbası
Kendisi bir arşivler fosili
Şimdi tüm o eskiden geçtiğin sokakları
Hatırla
Bir yazılmışlık sendromu
Birkaç hatıra kalmış hisse senedi
Yüzü durgunlaşmış öfke
Belki bir şiir okursun diye karşına geçtiğin
Çığırma
Beşinci ve üçüncü çakra arasında
Elde edilmemişlik hissi
Geçenlerde durmuş bir bozgun asfaltına çıktım
Voltajı yirmi sekiz kalibre sola kaydır ve diren
-Neye karşı?
Sonra bir deli ve bir dilsiz evlenmişler
çocukları olmuş
sokağa çıkmak için yasaklı pasajlı bir sindirim organizasyonu
ellerine birer tavuk kanadı
ucunda ateş dolu bir terrarium
kayıp bir kül benzetmesi
yol
biraz kalabalık
Fakat kendi türümden değil bu kalabalık
Çoğunlukla bilinmezlik
Geri kalanlar ise birer çöküntüden ibaret
Aralarından sıyrıl
Sıfır olduğu yerden
daha ileri gitmez.
Bütün kelimeleri dipsiz köşelerden itiyorum ayağa kalktığını düşünen tüm gölgeler izafisidir bunun
Ufak bir not almanız gerekiyor
Kuşku
İnsanın boş
verdiği sınavdır
-Her şeye rağmen nasıl tekrar ayağa kalkılır?
Benim için bir yolu var bunun
Her şeyi
Her şeye rağmen öylece bırak
olduğu gibi bırak
Artık bu zihni etken bırakan her şeyi edilgen yap
Ya da ne için olduğunu bilmediğin
Bu kör heves
Hırsla kuşanmış amaç
Bizi utandıran her söz
Yaptıklarımızın karşısında yapılanlar
Devamlılığın noktası
Her biri için bir söz
Bir söz daha ver
Birkaç şiir önce kendine söz vermiştim
Asla sevilen bir insan olmayacağım demiştin
Tüm insanlığa rağmen sözümü tuttun
Şimdi yeni bir söz veriyorum kendime
Asla sevilmeyen bir insan olmayacağım
Hayat yolumuzu çoktan belirlemiş olsada
Nerede olacağımız belli değil
Yarın için ölüm var
Bugün için ızdırap
Kaosa ve onun övgüyle doldurduğu zihnime
Artık duygudan uzak
Varlığa yakın bir yerde
Son notlarını alırken
Derin bir nefes al
Ruhuna atılan taşları geleceğe yönelik yatırım kabul et
Çünkü zaman her şeyin doğrusunu çıkaracak ortaya
Ve çünkü o derin özlemle her gün beklediğin ölüm geldiğinde kendine verdiğin
sözler
için bile olsa
senin doğruluk payın kendini ortaya çıkaracak
Hoşçakal son bir yılın şairi
