Kısa bir tramvay yolculuğuydun hayatımda
Bir o kadar kısa bir o kadar doyumsuz …
İlk durakta bindiğimde tramvaya yalnızdım, yorgundum.
Birkaç durak sonra sen geldin ..
Hayatımdaki tek ulaşılmazım, tek beklediğim, sen geldin.
Sarıldık sımsıkı, meğer ne çok özlemişim seni
Ne kadar da birikmişim yokluğunda sana…
Bir süre kalakaldık öyle.
Sessizleşti her yer biliyormuşçasına içimden geçeni
O an sonsuza kadar bitmesin istemiştim.
Kokladım saçlarını ellerini tuttum sımsıkı
Baktım dünyalar güzeli gözlerine sessizce …
Meğer ne çok özlemişim gözlerini …
Umudun ne olduğunu anladım o an
Gözlerinde umudu hissettim,
Sarıldığımda güveni.
Saçlarının kokusunda varlığımı hissettim.
Her şey mükemmeldi
Fakat,
Sessizleşti bir anda her şey…
Ellerim, dudaklarım titredi , konuşamadım.
Hoşça kal dedin, gidiyorum dedin
Yüreğim daraldı, başımda bir ağrı …
Ne oluyor demeye kalmadan,
Karardı her yer,
Bir anda kayboldun
Üşüdüm …
Ardından bir ses çınladı kulaklarımda …
Uyan hemşerim son durak …
Furkan
