Kan akarda, öldürür mü ruhuma ait olan bedeni,
sana ait olan beni?
Bir çift sözün, bir bakışın yeterdi,
göz yaşlarımı durdurmaya.
Ruhum gözlerimin önünde ölüyor;
kalabalık bir seyirci grubu yok,
bir sen, bir ben.
İkimizde de durdurma gücü var,
ya da belki ben kendimi kandırıyorum,
kudret sahibi bir sen.
Hiçbir zaman ölüme bu kadar yakın hissetmemiştim.
Mahsuru yok, böyle hissediyorum; yaşadığımı.
Dediğin gibi, Tanrı her şeyi biliyordu.
Yaratılıştan miras hislerim.
