Karanlığımda bıraktım seni

Çünkü gelmez oldun, kuruttun ümitleri

Dönmeyeceğine dair söz verdin

Mektupları yaktım,

Söndürdüm

Artık dönme istemem

Erteledim hayalleri

Ne vakit bu son kapımıza dayanırdı

Bizi ayırırdı

Arkana bakmazdın, giderdin

İçimde fırtına kopardı, bilmezdin

Beyoğlunda cadde cadde gezerdim

Bu dertten beri.

Deryaya bakardım dinlerdim

Dalga boyu giderdi gemi, izlerdim

Seni bana getireceğine inanırdım, beklerdim.

Dehre daldı dünya gittiğinden beri

Kimler geldi kimler geçti

Sen gittin, geçmedin.

Senden sonrada her şey değişti

Ne İstanbul un eski hali kaldı

Ne seni beklemenin.