Karanlığımda bıraktım seni
Çünkü gelmez oldun, kuruttun ümitleri
Dönmeyeceğine dair söz verdin
Mektupları yaktım,
Söndürdüm
Artık dönme istemem
Erteledim hayalleri
Ne vakit bu son kapımıza dayanırdı
Bizi ayırırdı
Arkana bakmazdın, giderdin
İçimde fırtına kopardı, bilmezdin
Beyoğlunda cadde cadde gezerdim
Bu dertten beri.
Deryaya bakardım dinlerdim
Dalga boyu giderdi gemi, izlerdim
Seni bana getireceğine inanırdım, beklerdim.
Dehre daldı dünya gittiğinden beri
Kimler geldi kimler geçti
Sen gittin, geçmedin.
Senden sonrada her şey değişti
Ne İstanbul un eski hali kaldı
Ne seni beklemenin.