Kırmızı perdeler çekilmiş önüme
Bakıyorum öylece en nefret ettiğim renge
Uzaktan cızırtılı bir ses: “ Ve perde.”
Karşımdaki Kızıldeniz yarılıyor böylece
Önümde boş koltuklardan bir cendere
Bir ışık hüzmesi giriyor gözüme
Mikrofona anlatıyorum derdim her neyse
Dinleyen yok tabi, oluyorum iyice geveze
Sonrasında kulak kabartıyorum bir sese
Alkış sesi bu, hem de en gerilerde
Diyor ki “ Aferin iyi yapmışsın hergele”
Kinayeli ve sitemkar bir biçimde
Utanıyorum ben de haliyle
Selam veriyorum bir tiyatrocu edası ile
Sürçülisan ettiysem affola size
