Yüce ışık ışıdı, en sonunda
Karanlık gökyüzünün puslu havasına.
Hayatımızdaki amacımız, bilgimiz
Yok edecek bizi umarsızca.
Artık yapacak tek şeyimiz bağırmak,
Sessizliğin içinde duyulmasını umarak.
Hepimizin son savaşı, görünen o ki
Kendi susamışlığımızla olacak.
Oturup düşünmek için çok geç artık
Pişman olmak için de.
Kavgaları bitirmek de fayda sağlamayacak,
Kaçıp gizlenmek de...
Bağrışıyor insanlar anlamsızca,
Göğe bakıyor çocuklarsa
Kimsenin yok elinde bir şey
Umuttan ve sabırdan başka.
Saniyeler kaldı,
Eşitlenmesine tüm insanlığın;
Zenginle fakirin, kralla soytarının
Her şeyimizin hiç olacağı kadar da
Hiçliğin her şeyimiz olmasına
Saniyeler kaldı.
