Bunca zamanlık tasavvur ne beyhude bir çabaymış!
Asıl olan gözlerine bakarken yaşamakmış.
Bir mucizeye denk gelmiş gibi şaşkın gözlerimle,
Dudaklarından boynuna inen o zarif yolu
Nasıl kazırım aklıma bilemezken hele
Öyle anların oluyor ki:
Her şey, içimdeki, sana atıyor,
Etim kemiğim ve tüm şemailim
Senle doluyor.
O anlarda gözlerin öyle bakıyor ki:
Bir çağrı olup, içimde yankılanıyorsun.
Ne düşünüyorsun diye sorunca
Dalıp gittiğim zamanlarda,
Bir küçük oh çekiyorum, duyulmamış demek.
Yine de son derece fani bu saklambaçlı halim,
Anlıyorum ki duvarlarım inceliyor.
Bir iki sorun kaldı cevapsız.
