Son yolculuğumuzdu;
Yalnızlığımıza, yansızlığımıza, azlığımıza
Son defa yola koyulduk,
Ayrı tahta parçaları üzerine yığdığımız bedenlerimizi son defa taşıdı o tabut.
Seninle ikimiz sonlu evrenin sonsuzluğuna doğru,
Seninle içimiz çoklu gecenin sonsuz yıldızlarına doldu,
Seninle biz, içtiğimiz tüm nehirleri kusmaya.
Seninle diz dize doğrusuz yola doğru dizile dizile,
Gittik.
Ve yittik.
Sesimi duyuşunu duyumsuyorum,
Bana uzanışını, sana uyanışımı.
Bu şiiri kimsenin anlamayışını.
Duyumsuyorum.
Ve duyuyorum, konuşmadıklarının sesini
Ve kabul ediyorum sessizliğini.
Söylenmeyenin gizini, ifadesizliğin gizemini
Gücünü duyuyorum sessizliğin.
Güç, çünkü son yolculuğumdu sensizliğe
Seninle çıktığımız bizsiz son yolculuktu.
Sana vardığım yola seninle çıkışımın ilk günü
Gittik biz, birbirimize.
Öldük biz sevgilim,
Batan bir gemiydik
Burası cennet, iyi ki geldik.
Marye
2021-07-21T22:05:50+03:00Zaman ayırıp okuduğun için teşekkür ederim Aslı, yazıyor olacağım :)
Aslı
2021-07-21T21:24:10+03:00Şiirlerinizin ayrı, içe dokunan bir havası var. İsminizi görünce okumadan geçemiyorum. Yine sevdiğim bir şiir oldu.