Uyandıralım ay ve yıldızı;

Artık sonbahar,

Döktü ağaç yapraklarını

Serpildi üzerimize koca bir yılın yorgunluğu,

Sonbahar akşamlarında seveceğim seni

Kitabın sayfalarını okur gibi

Sıcacık kahvemden bir yudum alır gibi,

Ürkütmeden seveceğim seni

Mevsimlerin değişmesi gibi

Sonbaharda ağacın yapraklarını dökmesi gibi

Dökeceksin kendini bana

Sen dolacak her yanım

Kışı beraber getireceğiz

Sonbaharın yapraklarını toplayıp

Ona da beraber veda edeceğiz

Hiçbir şey sonsuza kadar sürmez

Bunu da en derinden hissedeceğiz

Hüzünde, mutlulukta ve de sonbaharda...