Uyandıralım ay ve yıldızı;
Artık sonbahar,
Döktü ağaç yapraklarını
Serpildi üzerimize koca bir yılın yorgunluğu,
Sonbahar akşamlarında seveceğim seni
Kitabın sayfalarını okur gibi
Sıcacık kahvemden bir yudum alır gibi,
Ürkütmeden seveceğim seni
Mevsimlerin değişmesi gibi
Sonbaharda ağacın yapraklarını dökmesi gibi
Dökeceksin kendini bana
Sen dolacak her yanım
Kışı beraber getireceğiz
Sonbaharın yapraklarını toplayıp
Ona da beraber veda edeceğiz
Hiçbir şey sonsuza kadar sürmez
Bunu da en derinden hissedeceğiz
Hüzünde, mutlulukta ve de sonbaharda...