İnce ıslıklar çalıyor yağmur taneleri.

Eğer vedâ ise safir maviye,

hoşgeldiniz:

Uzattım çorak arazi ellerimi.

Neden şimdi avuçlarımda temren acısı,

gözlerimde geniş caddeler korkusu?

İnsanların o katılaşmış ruhu,

Bedenler dolusu çamura hasret.