Buza dönmüş kalbi ısıtan yok.
Çenesinde bir boşluk,
Onu bile dünyalar kadar sevmek gerekirken tatmamış hiç sevilmeyi.
Çenesinde gamzesi olanlar inatçı olur derler,
O bu inatçılığını insanlara karşı galip gelmelere kullanıyor.
Dünyanın savaşlarla yönetilmesinden esinlenerek bir yönetim şekli düşünüyor hayatına.
Maalesef kendisiyle ettiği savaşlardan bile galip gelemeyince ondan da vazgeçiyor.
Bir vazgeçmekten vazgeçemiyor o kadar.
Belki de en çok bundan vazgeçmeli.
Bırakmalı sevilmek gibi bir hissi tam tamına tatma hedefini.
Derler ki, hayalin için adım atarsan bu artık bir hedef haline gelir.
Çocukça hayallerini çiğneyenler sayesinde öğrendi o yürümeyi.
Her attığı adım sevilmek eylemini gerçekleştirmek içindi.
Ne yaptıysa olmadı.
İnsanların istediği çıplaklığı bile verdi onlara,
Karşılığında sevgiyi elde edemedi.
Sonra...
Sonrası intihar.
Ama öbür dünyadan bir şey beklediği için değil,
Bu dünyadan bir bok alamayışına öldü.
