Gökyüzüne uzanıyor ellerim
Sonrası...
Sonrası, sonsuz boşluklarda kalıyorum bir gece yarısı.
Gözlerimi kapatıyorum, her şey orada,
Açtığımda her şey, her yer karanlık.
Düşlerden uyandırmak bir insanı
Düşüşlere sürüklemek bir yaşamı.
Geçmiyor izleri gerçeklerin
Kalkıp saramıyorum yaramı
Sonra...
Sonra tekrar gözlerimi kapatıyorum
Uyutmak için acıları, anıları
Sonu...
Sonundaysa lalüebkem bir insana dönüşüyorum
Uyandırmamak için geçmişin düşlerdeyken geçmeyen zamanlarını.
Boysan
2021-06-17T15:24:04+03:00"Acılarla yaşamayı öğrendiğimiz zaman öleceğiz!"
Hoş bir şiir, ellerine sağlık