Yalnızlığını özlemek anneni uzun zamandır görmemek gibi. Kendini unuttuğun anda seni sana kavuşturuyor.
Yalnızlığımın huzurlu sarmalındaki sonsuz döngüdeyim şimdi. Onu vücudumu sevdiğim gibi seviyorum. Bazen sadece uzaktan güzel, bazen ellerim gibi bariz, bazen de sadece gözlerimde olup bitiyor her şey ve ben fark etmiyorum. Ama sadece o vücudun içinde olan biliyor gerçekten ne yaşandığını. En çok neresi ağrıyor, neden kalbi sıkışıyor... Tüm hayatının anıları derinin altında gizli duruyor. Yalnızlığın ise hiçbir şeyi unutmamaya yemin etmiş gibi fotoğraflarını saklıyor o anıların. Kimse ulaşamıyor onlara.
Her insan kendi lanetini yalnızlığında, bunun getirdiklerini de vücudunda taşır. Kim olduğun orada yazıyor ve bir tek sen görüyorsun.
