Geçmiyorum hiçbir şeyi, geçemiyorum değil 

başka biri unutturmuyor bana dünü içimde 

başka biri içim de, bir içim var biliyorum gibi 

nesneler nasıl bir şekilde durabiliyor öylece 

hüznümün mutluluğa içkin kıvrımlarından öyle 

öyle durunca fark ediliyor gözlerimden izlerim 

izlerim benim mi sanki bir hastalıktan düşenler  

öyle durmuyorum ben de fark ettiğim için 

onlarım var bana ait ama onlara ait değilim. Ve ruhumda yine bir gizin izi.



Her duyguma bir beste her duyguma 

bir şarkı hep 

dünün başkası değil öznesi olarak yine acı 

ve yine geçmiyorum eskinin ağaçlarını duvarını 

köşesini kağıtlarını kokularını dokunuşlarını 

geçmiyorum hiçbir ölü gerçekten ölü değil öyle 

öyle soğuk yüzler yok hatıramda, kanla dolu 

sıcak ve aynı köşesinde kokular aynı geçmiyorum. 



Kendimi kötü bulduğum anları geçmiyorum 

hep bir konuşma hali var kendim kendimle 

kendimi iyi bulduğumu anlarım durduğumdan 

saatleri yavaş, geçmiyorum kokuların üzerinden 

ve hep bir kış hali ve yaz aniden ardından ile gri 

duyguları geçmiyorum geçmiyorum yanlarında.