Bazı bestelerin kokusu var ve kokuların ritimleri 

hiç eskiden düşmeyen bir zihin, sonsuzluktan 

süzülürken aşkı kıra çağıran çocuk çoşkulardan 

şiirler hep şarkılar hep güzel kelimeler hep olan 

hiçbir çatlağı bulunmayan bakışmalar sonra 

çatışmasız tartışmaların filizlendiği günün içinde 

olmak hep uçurtma hep şarkı hep ve şefk sonra. 

Koku bir zaman makinesi çiçekli bahçelerden 

ve hep sevgi niye olmasın zihinde sonsuzluktan 

ve hep umut niçin bitmeden devam edemesin 

niçin aşk kırlardan çağırmasın beni şefkatiyle 

o tanışıklık hep güven hep sarılmak hep olmasın 

niçin bestelerden duyulan o koku hep yanımızda... 

Dünyanın saldırışına bir siper kurmayayım neden 

neden düşlerimi gerçek kılmayayım ki devamlı 

neden umudum saklandığı delikten çıkmasın 

neden deliklerden fışkıran papatyalardan gideyim 

neden yüzüme binlerce maskeyi takayım ki ah 

şiirler hep şarkılar hep kokular hep niçin olmasın?