Kıtalar boyu anlattım sana,
Atlas atlas açarak döktüm özümü.
Kar taneleri nasıldır ki her biri bir diğerinden
farklı ve tek başlarına yok olurlar aniden.
Eğer onlarda düşünebilselerdi ve böylecene düşünselerdi yere düşerler miydi?
İşte böyle sonumu düşünmeden azimle,
usulca ve tane tane yağdım üzerine çekincesiz.
Sana bakmayı mutluluk addeddiğim günleri mi, yoksa artık yüzümü sana çevirmemeyi tercih etmemi mi, veyahut bu duyguların benden geçip gitmesine, birisine mi yoksa tam kadro hepiciğine mi içerliyorum bilemiyorum.
Durgun içten ve en önemlisi derinden derinden
huzurla anlamsızlık arasında adını koyamadıgım bir şeritte ilerliyorum.
Yok olmakta böyledir belki, önce bir his... Çörekleniverir içine ( tecrübelerinden olacak )
meyil etmeye başlarsın. Neden sonra yavaş yavaş hissettiğin o şey davranışlarına yansır ve hikayenin ana kahramanına doğru tepkisel bir şekilde ilerler.
Tenis oyunu gibidir ilişki ve sen o topu karşı tarafa attığında eşinin raketinde nasıl yumuşattığı ve sana dönüşü, yani tekrar sana gelişi topun oyunun gidişatını belirler.
Biliyorum, biliyorum her şey bu kadar düz ve karşılık değil elbet, hemen mânâ bulmaya çalışmayın sözlerime!
Çöreklenme, hissetmeler, tepkisellik işte bahsettim sizlere.
Hikayenin sonunda bu oyun keyif alınan bir birliktelikten çıkar ve bir karşılaşmaya dönüşür kazananı olmayacak olan. Ve siz keşke haklı olmasaydım lâkin mutlu kalabilseydimi belki yetmişbeşbinüçyüzyirmibirinci kez tekrarlayarak yine derin bir iç çekmişsinizdir.
Yaşananların üzerinden aylar geçtikten sonra, öldürmeyen şey güçlendirir klişesine girmeden sevgi ve saygıyla yağdediyorum seni. Evet bu harflerin birleştirdiği ve kelimelerin cümlelere uzandığı sözler bütünü sana olmayan sevgili.
Hayatımız bir matematik problemi ya da denklemler kümesi değil ama bir çoğumuz öyle farz edip her şeyi kendi içimizde çözme ve çözdükçe yoluna devam etme eğilimindeyiz. Lütfen bana hiçbir şeyi çözmeden öylece bırakalım mı peki demeyin. Demek istediğim şudur ki, hayatta bazı sorularınıza ve sorunlarınızına cevabı hiçbir zaman bulamayacağınızdır, eşelemeyin... Bırakalım bazı şeyler o şekilde kalsınlar.
Beyhude zamanın içinde varlığımız sona erdiğinde boşlukta yer kaplamayacağımız gerçeğini göğsümüzde yumuşatıp, çözümleyebileceğimiz mevzuların derdine düşelim.
Hayat devam etmek ve insanlar yenilenmek zorunda...
Sevgiyle...