Ben bir aşka tutuldum yolları çıkmaz sokak iken.
Yazanı ben çizeni ben bozanı da benim.
Ben sevmekten halliceyim lütufsa sevgi, sadakat isterim.
Bir gün karanlık yine çekilirken semaya ve gözlerim kapılırken uykuya huzuru sende bulmayı dilerim.
Şimdi sor nabzı durgun kalbine benim sevgim sana bir armağan gibi değil miydi?
Kader tevekkülü öldürmez, tevâfuksa eğer bizi buluşturan sonlandıran hangimizin sebebiydi?
Bir gönle bağlı insan, duygudan yoksunsa lisanı süsler yâhut yazar mıydı hiç?
