Uğruna bin ağıt yaktığım hayatımın tek neşesi
Hayatımdaki tek umut ışığı
Gökyüzüne baktığımda görebildiğim tek şey
Gittin, aramıza kilometrelerle ölçülemeyecek mesafeler girdi
Kader çizgilerimiz ayrıldı birbirinden
Gözlerinin içine baktığımda kendimi göremeyeceğim artık
Seni her düşündüğümde eskimeyen bir anı olarak kalacaksın hafızamda
Ne kadar istesem de ellerinin sıcaklığını, yüzündeki tebessümü hissedemeyeceğim
Konuşmadan güldüğümüz o anları sakladım zihnimin en kuytularına
Sönen bir ateşin son kıvılcımıydın sen
Soğuktan hissizleşmiş derimin mecali yok artık ateşten gömleklere
Biliyorum kavuşamayacak bedenlerimiz
Biliyorum hayatımız kesişmeyecek bir daha
Ortak anılarımız olmayacak, beraber güldüğümüz anlar
Hüzünlenince birbirimizin gözlerine bakıp mutluluğu arayamayacağız
Ama ben tüm bunların kıyısında seni sevmeye devam edeceğim vazgeçmeden, sana söylemeden
Bilmene, hissetmene gerek yok seni sevdiğimi
Hindibanın tohumunda saklı benim sevgim
Söyle bana hindiba ne zaman açacaksın sevdam yüklü çiçeğini
