Kendimi boğuyorum burada
Adına yaşam diyorlar
Yaşadım diyemem ben, hesap verirken
Uykularla kavgalarım bundan
Bana öğretilendi bu
Hep isyan ettim her şeye
Hiç sarılmadılar bana
Ayağıma beton döküp denize bıraktılar
Sırtımdaki balonlar aciz kaldı
Acı veriyor artık bana her sabah
Gülerken gözlerimde kara bulutlar
Bakmıyorlar ki yüzüme
Anlamıyorlar beni
Başım dönüyor her çektiğim dumanda
Unutturuyor bana günahlar her şeyi
Hızlı bir adım atmamı sağlıyor sona doğru
Kötülükleri sevmem bundan
Affet Tanrı'm
Söyle bıraksın lütfen insanlar beni
Çığlıklarımı çaldılar onlardan birkaçı
Duyulmuyor artık sesim
Bakışlarımdan anlasınlar yorulduğumu
Ve çekilsinler yolumdan
Ya da anlasınlar beni
Yoksa işleyeceğim en büyük günahlardan
Küçüğüm daha tabutum hafif olur
Ama acısı büyük olur
Dayanamam onların gözlerdeki yaşa
Onlar nasıl dayanıyor söylesene bana?
