Bakın arkadaşlar sevgi eylemdir. Sevgi davranıştır. Sevgi, o yokken de varmış gibi yapabilmektir. Eylemlerimizi, onun üzülüp üzülmeyeceğine göre şekillendirmektir. Bakın sevgi, hissettirilecek bir şeydir bir bakışın bir gülüşün arkasındadır. Seni seviyorum demek, sevmek değildir. Bakın arkadaşlar sevgi, onun olmadığı yerlerde bile ona sarılabilmektir. O bunu duyarsa üzülür mü acaba diye sorgulamaktır. Sevgi zihnen dahi, aldatmamaktır. Bir çiçeği bile ona benzetmek, ondan başkası yokmuş gibi ona bakmaktır. Sevgi damarlarda akan kanda hissedilen bir şeydir.
Sen yine de korkma yaslan bana, bir çiçeği dalından kopartmadan, iyileştirip sevme merhametim senin saçlarını daima okşayacak. Sen korkma, yaslan bana; herkes gitse de gözlerim gözlerine bir an olsun ihanet etmeyecek. Sen lütfen yaslan bana, omuzlarım sevginle daha da güçlenecek.
İnsanın tek başına da bir şeyler yapabileceğini, yalnızken de hayata sıkı sıkı bağlanabileceğini daima gözardı ediyoruz. Yalnız başına film izlemek, yemek yemek, bir kafede oturmak ayıplanacak bir şey değil. Ki en büyük ihtiyaçtır bu bazen. Kalabalıklar arasında kendini dinlemek.
Sen yine de unutma; yapmam dediğin her şeyi yapacak, "kabullenilmez" dediğin her şey kabulleneceksin. Daha kötüsü yok dediğin her şeyin daha kötüsüyle oturup kahve içecek, çok yoruldum artık ileriye gidemem dediğin her yerin uzaklarından geriye dönüp bakacaksın. Hayat, böyledir
Verdiğin emeğin boşuna olduğunu, aslında bunun kimsenin umrunda olmadığını, sen yorulmuş olmanın çaresizliğiyle öylece kalakaldığını farkettiğin bir an var. Belki bir gün batımı, deniz kenarında. Belki gecenin en hoyrat saatinde balkonda. Sonrası, sessizlik. Uzunca bir sessizlik.
