En son okuduğum kitap “Spinoza problemi” Irvin Yalom'un romanı.
Kolay okunur bir kitap. Yoğun bir felsefe ile yormuyor. Spinoza felsefesinin temellerini anlıyor ve nasıl bir sürecin başı olduğunu kavrıyoruz. Tarihte bir kırılma noktası. Dinlerin korkulu rüyası.
Kitapta 2. Dünya Savaşı’nda geçen bir paralel kurgu da var, o da oldukça ufuk açıcı.

Spinoza üzerine denemelerden oluşan bir seçki de sipariş verdim, geldiler. Sıcağı sıcağına okumak iyi olacak dedim.
Spinoza'nın sevinci nereden geliyor'u okuyorum. Kitaptan farkına bile varmadan benimsediğimiz varsayımlarımız ve bunlardan türeyen inançlarımızın gerçekte bizi sevinçten uzaklaştırabileceğini göstermek istiyoruz. Spinoza'nın öğretisinden yararlanma nedenimiz de bu... Aşkıncılık varsayımı evrenle neşeli bir kucaklaşmanın önüne geçebilir. Spinoza'nın Tanrı'sı ise her türlü aşkınlık fikrinden uzaktır... Her şeyin varlığa geliş ve çözülüşlerinin gerçekleştiği, sürekli varlık türeten, yeniden türeten, çözen, başka türlü türeten o tek “oluş gerçekliği'nin ta kendisidir.”

Einstein gibi ben de Spinoza'nın Tanrı’sına inanıyorum.