kapat gözlerini,
zira güneşin gölgeye takıldığı bir yerde,
karanlıkta daha çok şey görürsün bazen.
dinle sözlerimi.
tek bir şey anlatacağım sana.
belki bir katkısı olmayacak
ama rahatlık verecek bana.
inanmanı istediğim bir şey yok,
yani hemen doğru da kabul etme.
hele sakın önder seçme kendine beni,
sorumluluk yükleme durduk yere.
tek bir şey istiyorum senden,
çok uzattım, artık söylüyorum.
aklını kullan.
inanıyorsan tanrının sana hediyesi,
inanmasan bile dünyanın en büyük mucizesi.
seni odandaki bitkiden,
sokaktaki kediden,
öylesine duran objelerden,
seni, sen hariç her canlı ve cansızdan ayırt eden
aklını kullan.
verileni almadan,
duyduğuna inanmadan,
iki elin kanda veya
dünyanın en rahat insanı da olsan.
aklını kullan.
yeterince kullandığına asla ikna olmadan
ve etrafını cehenneme çevirmeyecek kadar
aklını kullan.
zor geldiyse korkma.
çünkü bu dengeyi zor bulan,
başka dengeleri nasıl kurar?
aklını kullanmadan.
unutma n'olursun,
elle tuttuğun her şey kaybolsa
nefesin gibi olanın sadece akıl olduğunu.
sor kendine n'olursun,
aklı düzgün kullanmayı başarsa
böyle mi olurdu insanın durumu.
şimdi,
bak etrafına.
iyi olur eğer,
basit sorularla başlanırsa.
sonra da kafanı cama çevir,
caddede, sokakta
seninle aynı ruhtan olanlara.
sende en ufak bir iz bıraktıysam eğer
şu gördüklerinin hangilerinden olursan ol da
aklını kullanamayanlarından olma.
