Aynadaki değilmişim yüzüm
derimi döktüğüm fayans, yalnızlıktan sen dediğim:
masa, örtü, tül perde, sandalye, tabak çanak, bardak
kaybolan yerli yerindelik
sırtımda, aspiratör sarısı
ile solan karanlık
varmayı unutarak arasında kalabildiğim duvarlar
dağılan evde olma kokusu
ve ağrıyan evsizlik
ve kurdeşen hatıram
sokakla bakışan eğrim, yalpa duruşum
kapılardan hep çıkan, yalnız çıkan
kalabalık özler
tenha arar bir adım, yarım ayak
hepsi buyum su
Hepsi buyum ki inadım dağılıyor
Sonram yabanıl, emekliyorum
Emekledikçe inancımı
bana el
olmuyor taşınıyor, küsüm
Neye, bilmemeye küsüm
Alnımda, sese dönüşmeyen
İsterim ki anlaşılsın kırışığım, görünsün,
Tanınsın, bilinsin çizgim
İsterim
ki
hepsi buyum su
Hepsi buyum ki eremiyorum o kapılara
bakışlara, tanışlara
değilim o doğrulara
göre o cevaplara hayırım
ondan değilim, bizden değilim
bir savaşın var ettiği ve böylece tükettiği
ve sonra ömür dediğiyle
ve yılmadan, usanmadan, sıkılmadan
törpülediği yüzümle
bulanığım kendime, çerçevelere
kaldırım taşlarına ve taze omuzlara
beni bilmiyor
merağımın dağıldığı su bile
beni yansımayan su bile
yokluk bir koku su
rüzgarlanıyor, anlamıyor
um
ki hepsi buyum
ki görmedim
adım yere düştüğünde
adım tükendiğinde
atılmaz bildiğimde adımı
göremedim etraf, göremedim gölge
adımdan başkasını
II.
Beni tanımadılar, yalnız sandılar
diyerek ve unutarak bunu
unutarak ve
yok sayarak
vardığını, varlığını
böylece silinerek
yok olarak
hikayesiz bir iz gibi
dünlerden, yarınlardan
insanlardan ayrılarak
insanlarca
ayrılmayı kimliğime yazarak
belirtimle, görüntümle bir
tahminden öteye gidemedim su
Yüzüme vurduğu us lan! tokadıyla dünyanın
Kaldım elleri, kaldım gözleri, kaldım bakışı
tam bilindim ama
orada yarımdım susuşuyla
kaçtığım yerlere döndüm, bilindim
söylenmedim alkışarak, çağlayarak, gülüşerek bahsedilmedim
neşemi şiirlere yetiremedim
yazmadım su
yazamadım olanı
ancak içtim
III.
diyorum ki varlığım durgun silahsız diyorum ki iddiam gardını indirmiş yok koştuğum yok kaçtığım yok bakışlarım zümresiz aynalar durduğumun hikayesini bakıyor bana
ezberim, en büyük tehdidin yalnız yokluğum olabileceğini anlatıyor diyorum
yanıldığımı biliyorum su kendim dediğim zehir zemberek bir şüphe
acemiyim bilincim çoğaldıkça kesinliği arıyor muğlaklığı çoğaltıyorum bir yolum var neye rağmen adımladığım tarafımca da bilinmiyor bu kesintiler bu kerpetenler bu orada olması gereken eller oraya sığmayan eller bakışlar gülüşler susuşlar yok kere yok neşeler fazla düşünerek ve çok fazla anlayarak anlamıyorum bütün bu yokluğu seçemiyorum kendimi aynılığın sırtından koparamıyorum bir bütünüm herkesle ama herkesten ayrıyım gibiyim sadece tanımım bu diyorum iki yüzüm var düşünürken çok yüzlüyüm ama ellerim feci tekil ayaklarım tekil yolum tekil yönüm tekil dönüp dönüp oluşturduğum boşluğa bakıyorum olmayışımın pahası kimsenin başını çevirmiyor ama biri gözleriyle yokluğumun yarattığı boşluğu ölçsün
istiyorum su, hepsi buyum
IV.
hepsi buyum ki
bu soluğa doğarak değil
ölerek gelinir demişim geçen
taşınmamışım da buraya kovulmuşum
adlı anamın rahmi
ne yabancılaşarak
ne tanış bilerek
uzamda bir yokluğu biriktirerek
sınanıyorum
biliyorum
biliyorum ve sanıyorum kendimi
kalabalıkta
kırk kere denilerek kanıksanmış bir sanrı gibi
el birliğiyle
yanılıyorum
V.
hepsi buyum ki, diyorum
bir şarkısı olmalı ezbere güleç asılan anların
bir nakaratı
madem ki öyle
o zaman
o halde
o kadar madem ki
inanamazsın
benimkini kendim yazıyorum su
kendim
-e diyorum
alfabedeki harfleri dünümle
siliyorum, sıvıyorum boşluğa
yalnız kalıyorum böylece
bir devinimde uzamayı bırakıyorum
tutunmayı bırakıyorum, koşmayı ve kaçmayı
yalnız kısalıyorum
yalın akıl kalıyorum
deşik bir asfalta tükürüyorum bunu
sonra izim
şu kalıyor, türküm şu
kadar kalıyor derim:
öyle okuma, öyle bilme, oradan
anlama beni
çünkü öyle okumadılar, öyle bilmediler, öyle
beni anlamadılar
beni tanımadılar
beni sadece sandılar
su
Bektaş Şenel
2021-12-04T00:03:22+03:00Eksik olma Muhammed. Çok teşekkür ederim.
Muhammed Dalpalta
2021-12-03T00:34:11+03:00Beni düşünmeye, sorgulamaya iten şiirleri severim. Yazarın iç dünyasına ve hislerine misafir olduğum şiirleri de severim. Bu şiir bu ikisini de gayet güzel bir şekilde yaptığından çok sevdim. Kalemine sağlık hocam.
Bektaş Şenel
2021-11-28T14:28:31+03:00Eksik olma Zeynep. Çok teşekkür ederim.
Zeynep
2021-11-14T15:45:35+03:00"...öyle okuma, öyle bilme, öyle bakma
öyle anlama beni
çünkü öyle okumadılar, öyle bilmediler, öyle bakmadılar
beni anlamadılar
beni tanımadılar
beni sadece sandılar
su."
Yüreğinize, cümlelerinize sağlık Bektaş Bey. Çok güzel bir anlatım olmuş. 🙏🌸
Bektaş Şenel
2021-07-26T20:57:30+03:00Eksik olma Hanna, fikirlerin için teşekkür ederim.
hanna matsuri
2021-07-26T20:37:29+03:00Şiir sanatında çok özel poemler haricinde sözün uzaması büyük risktir. Keza uzun şiirlerde okuru şiirin bütünlüğünden koparmadan finale kadar taşımakta zor, çok zordur. Bu sebeple günümüzde sözün eksiltildiği şiirler okurun belleğinde daha çabuk ve kolayca akılda kalabilir düşüncesindeyim. Bir de bilinç akımı tekniğini kullanırken duyguları frenlemek gerekir kanısındayım. Yani şiirde aklın yeri denilen olgu sanırım bilinç akışıyla salınan gereksiz sözcüklerin yokedilmesi, biçemin derlenip toparlanmasıyla ilintili olsa gerektir sanırım. Ya da şöyle diyeyim, "Az söz, çok şiir"
Şu iki dizeniz bence çok etkileyici ve az sözle ne çok şey anlatıyor: "yanıldığımı biliyorum su kendim dediğim zehir zemberek bir şüphe" ve "iki yüzüm var düşünürken çok yüzlüyüm ama ellerim feci tekil"
Tebrik ediyorum.
Bektaş Şenel
2021-07-26T19:41:45+03:00Eksik olma Ergin, teşekkür ederim. :)
Ergin Türkmen
2021-07-26T17:17:12+03:00Senle oturup şu içmek gerek suyuna sağlık kardeşim mükemmel bir şiir 🙏👏👏👏👏
Bektaş Şenel
2021-07-26T14:04:48+03:00İsmail, çok teşekkür ederim dostum. Eksik olma...
Sağ olasın Vedat. Bu şiiri çok garip bir hazla yazdım. Devamının gelmesini ben de umarım. Eksik olma...
Fatmacığım... Algınla, empatinle iyi ki varsın. İyi ki buradasın. Çok teşekkür ederim.
Reyhan, yorumun için çok teşekkür ederim. Umarım gelir diyeyim. Eksik olma...
Bektaş Şenel
2021-07-26T13:57:55+03:00Çok teşekkür ederim Memet. Geçmişi hatırlayınca sahiden nereden nereye diyor insan. Bunun başkaları tarafından da görünür olması garip ama sevindirici. Eksik olma...
Kadir, çok teşekkür ederim dostum. Eksik olma...
Yorumun için çok teşekkür ederim Esra abla. Beğenmene sevindim. Sadeliği elimden kaçırmıyorum aslında, böylesi bir tutumdan haz duyduğum için zaman zaman kasıtlı şekilde tercih etmiyorum, yer yer sadeliğin ucunu bilerek bırakıyorum diyelim. Eksik olma...
Bektaş Şenel
2021-07-26T13:49:53+03:00Sevgili Özgül, senden böyle şeyler duymanın bir yanıyla ne kadar zor olduğunu da bildiğimden ekstra onore oldum bu yoruma. Varlığın için çok teşekkür ederim ve estağfurullah tabii...
Berk, bu güzel yorumun için çok teşekkür ederim dostum. Bir gün bir yerde denk gelirsek şiir üstüne uzun konuşuruz. Bunu isterim. Roman konusuna gelecek olursak, -her ne kadar acemilik ürünü olsa da- ben edebiyat seyrine romanla başladım. İkinci romanım da çoktan bitti, basılmayı bekliyor. Üçüncüsü de yakın zamanda biter. Umarım onları da okursun ve bu fikrin sabit kalır. Eksik olma...
Nalin, yorumun yüzümde tebessüm oluşturdu. Şiir bunu dedirtebildiyse ne mutlu... Eksik olma, çok teşekkür ederim.
Bektaş Şenel
2021-07-26T13:33:27+03:00Nihan, Katre'nin yeri bende de ayrıdır. Bu güzel bakışın, kavrayışın, idrakın için çok teşekkür ederim.
Ayşenur Cengiz, senden bu güzel cümleleri duymak, okumak, hissetmek onur verici. Gölgen civarımdan hiç eksik olmasın. Çok teşekkür ederim.
Gül Kurusu, güzel yorumun için teşekkür ederim. Eksik olma dostum.
Reyhan Polat
2021-07-26T12:03:16+03:00Çok durdurucu, çok yalpalatıcı bir şiir olmuş. Umarım devamı gelir, kalemine sağlık Bektaş hocam.
Fatotes
2021-07-26T10:31:36+03:00Okuduğum için gururlu olmakla birlikte tanıyıp anlamakla da biraz hüzün duyuyorum. Sanki sıradan bir gününü güncene aktarmışsın gibi, öylesine sen bu şiir. Kalemin solmasın
Vedat duygun
2021-07-26T07:46:48+03:00Kesinlikle devam etmesi gereken bir şiir, yakalaması zor bir örgü. Umarım devamı gelir, ellerine sağlık Bektaş.
İsmail
2021-07-26T05:17:12+03:00Gün de on kez okumaya gelip ezberlenmelik bi şiir daha yapmışsın. Kalemine, yüreğine sağlık abi :)
Kadir Yılmaz
2021-07-26T00:11:15+03:00" Hepsi buyum ki inadım dağılıyor
Sonram yabanılıyor, emekliyorum
Emekledikçe inancımı
bana el
olmuyor taşınıyor, " Tek kelimeyle müthişti. Bazı dizeler içime oturdu.
Memet Karakılıç
2021-07-25T23:56:16+03:006 yıldır varlığından haberdar biri olarak şu okuduğum zirveden manzarayı seyretmek ne güzel bir bilsen abi. Çok şiir okudum ben ama saçıma bu kadar beyazını değdirebilene daha önce hiç rast gelmedim. Kalemine sağlık..
nalin
2021-07-25T23:46:21+03:00Keşke bu şiiri ben yazmış olsaydım, bu cümleyi de Bektaş Şenel kursaydı.
Berk Bekin
2021-07-25T23:44:48+03:00Hocam, okurken su gibi basitçe akan bir yapısı olmasına rağmen kalem başına geçtiğinde yazması çok zor bir şiir gibime geldi. Kendinden emin duraksamalar ve görmeye aşina olmadığım kelime oyunları. Belki de benim kalemimden uzak bir yapıda olduğu için zor görünmüş olabilir tabii. Bunun yanı sıra senden çok güçlü roman yazarı esintileri alıyorum. Bilmiyorum, bu düşünceye uzak olabilirsin ama uzun yazılar başına geçsen yok satarsın sanıyorum. Kalemine sağlık, nicelerini okumak isteğiyle :)
Özgül Butav
2021-07-25T23:42:40+03:00Tek şiirlik edebiyat dersi
Gül Kurusu
2021-07-25T23:37:20+03:00Sözün bittiği yerdeyim Bektaş Hocam. Aklına, yüreğine, mürekkebine zeval gelmesin. Her şey gönlünce olsun ve şiirlerin hiç eksik olmasın. 👏🏻👏🏻👏🏻👏🏻👏🏻👏🏻👏🏻👏🏻👏🏻👏🏻👏🏻👏🏻👏🏻👏🏻
Ayşenur Cengiz
2021-07-25T23:20:40+03:00Okuduğum*
Ayşenur Cengiz
2021-07-25T23:15:32+03:00şiirde teknik nedir, aynı zamanda anlam nasıl avuçta sımsıkı tutulur, her an bırakılabilecek kıvamdadır, daha iyi bildim bu şiirde. sen ne yapıyorsun bektaş şenel? bu nasıl bir akışkanlıktır, nasıl bir şarkıdır, nasıl bir tirattır, resimdir... ne desem az. okudum en iyi şiir budur. en tebrikler.
H. Nihan
2021-07-25T22:55:25+03:00En çok Katre'yi sevmiştim ama bu çok başka bir şey olmuş. Herhalde burada çok kalırım ben.