Ölümü çok düşünür oldum şu sıralar..

Ruhun kaçışı,

Bedenin kurtuluşu,

Hasretin iç çekişi,

Hüznün nefesi,

Daha nice tarif edebilirim ölümü..

Olur olmadık adımlarımda geliyor aklıma,

Soyutlanıyorum kendimden,

Yaşamdan ..

Üçüncü bir göz gibi öylece seyrediyorum kendimi.

Naptığımı sorguluyorum,

Bazen yolumu şaşırıyorum,

İsmimi bile unutuyorum bazen ..

Yüreğimde tarifsiz bir sızı hissediyorum

Öyle acıtıyor ki, göz yaşım pınarında kuruyor

Akamıyor yanaklarımdan

Öyle acıtıyor ki, bedenim titriyor

Sesler dalgalanamıyor dudaklarımın arasından

Bir ömür boyudur yalnız hissediyorum

Anlaşılmak nedir bilmiyorum

Anlatmak nedir bilmiyorum

Fakat ihtiyaç duyuyorum

Çokça duyuyorum

İnsanlardan sıkılıyorum, insanları arıyorum

İkilemler hasta ediyor ruhumu

Bir gün cesaret edebilecek miyim bu kaçışa

Ruhumu özgür bırakabilecek miyim ?