İçinde bulunduğum toplum, sorunları ile yüzleşen ve çözüm için çare arayan insanların çoğunluğu oluşturduğu bir yapıda değil. Kendi kişisel problemlerim, yaşadığım toplumun sorunlarından bağımsız değil. Babam bana kendi çocukluk travmalarını sürekli anlatıyorsa ve bizi yetiştiremediğinden yakınıyorsa, bu babamın yaşadığı toplumun ürettiği bir sorundan ibaret olmalı.
Yaşadığımız ruhsal problemler içinde yaşadığımız toplumdan nasıl bağımsız olabilir ki? Sağlıklı ilişkilerin kurulduğu ve insana saygının bir değer kabul edildiği bir toplumda yaşasaydım, herhalde bir ruhsal problemimin de olma olasılığı çok düşük olacaktı. Suçluluk duygusunu içinde yaşadığım toplumda oturmamış sosyal ilişkilerin bir sonucu olarak değerlendiremeyeceksek, suçu üzerine kim alacak?
