Bir damla mürekkep dahi akıtmadan sen,
Bin kez daha güzelsin, bin kez yazılmış şiirlerden.
Sen öylece baksan en güzel resmidir dünyanın.
Öylece gül sevgili'm, mutluluk hakkıdır kainatın.
Oysa ki üşümek de vardır herkesin kaderinde;
Yeter dedin, yeter benim nefesim içini ısıtmaya.
Hani yıldızlara dokunurdun ufacık parmaklarınla.
Bu ne aydınlık güzel'im, en son güneşe dokunmuşçasına
Hiç bu kadar endişeyle kaçışmamıştı gözlerim.
Seni, bu kadar sevmek seni, sanki suçmuş gibi...
Kalabalık bir isyan ordusu sarmış kalbimi.
Seni sevmek meleğim, sonum olacakmış gibi.
