Bir hükümsüzlük var gecede

Kırık ışığı ve sönük yıldızlarıyla gülerken

Güneş sonrası gün bitimi

Neye üzülür zaman?

Bir hükümsüzlük var gecede

Yalnızmış gibi uyumadan önce

Kapatır tüm aydınlığını güneş…

Ve sonrası ürkek uyanışlar.

Çığlıklar sonrası sükunet...

Boşluğa düşen bir yıldız gibi geceden

Her günün sonrası başka bir başlangıçken

Hüzün ne diye uyursun hala yatağımda

Süzülürken ince çizgiler yanağımdan

Tüm karamsarlığımı da yıkadım gözyaşlarımla

Şimdi tek bir hüküm daha yok gecenin karanlığına hapsolmuş gözlerinden…

Ama sustuğum şu her gecede

Olası bir hükümsüzlük

Varsayımlar içinde....