geçmiyor içimden silinenler,

nefes alışverişlerim,

geçmiyor kalbimin ağrısı.

yaşamanın ağrısı.

tutamıyorum zamanın nasıl da acıttığını,

haykıramıyorum benliğimin sevgisini,

ellerimin titremesini geçiremiyorum.

her şüphede bir insan silmek,

yerine kimseleri koyamıyorum.

ben yaşayamıyorum,

rüyalarda uyandığım çiçekli günlerin gerçek olmasını diliyorum.

güneşli günlerin getirdiği acılar,

yağmur yağdığında silip götürmüyor.

hayatın bu denli manasız olduğunu bilseydim yaşar mıydım hiç?

intiharın günah olduğunu...

şimdi sevimli böcekler çağırıyor beni,

toprağın altında yaşamanın güzel olduğunu.

güzel olsaydı ağlar mıydık gidenin arkasından?

her söylemimde beni çağırıyor yaşantılarım.

yürüyemiyorum, devam edemiyorum.

ben dünyadaki kötü şeyleri görüp ertesi gün mutlu uyanamıyorum.