Bir filmin son sahnesi gibi karanlık havam
Gözlerim sakince odayı tarar
Bir acı bulur dünden kalan
İçimi yakar mı hala dünün acıları
Ellerimle yoklasam içime içime batar
Zaten günüm geceme karışmış
Ben sandığım birisi
Bu akşam üzeri kan ter içinde uyanmış
Bir filmin son sahnesi gibi karanlık havam
Ağzımda yarım kalmış sigaram
Ölü kelebekleri anmaya gelmiş
Odanın en köşesinde
Gözlerimi kaçırdığım yaram
Üstünde yığılı bir ton hatıram
Yalnız o ışıl ışıl parıldar
O öylesi parlarken
Ben sandığım birisi
Tüm gücüyle ışıltıları göğsüne bastırır
Bir an için ölü kelebekler dirilir sanır
Tek bir an
Kendi canı olmayan
Nasıl diriltsin ölüyü
Musa'nın asası
Meryem'in İsa'sı değil ki
Kaderi mucizelere gebe olsun
Bir filmin son sahnesi gibi karanlık havam
Ben sandığım birisine
"Sus" diyor ışıltısını son kez gösteren hatıram
"Muhammed olsan
dirilmez artık gözünü kaçırdığın yaran"
