Milyonda bir gerçekleşen bir ihtimal gerçekleşti bugün: Evden çıktım, hemde gezmeye!
Sabah saat 6 gibi tüm irademi kullanarak bisikletimi aldım, sepetime örtü, yiyecek ve kitabımı koydum sonra evden baya uzakta bildiğim hafif ıssız ağaçlı bir ova var oraya gittim. Hayatı romantize etmek için canım bisikletimle gittim, gitmez olaydım! Hayır yani haftalardır zahmet edip evden çıkmayan biri niye o kadar yolu bisikletle gider? birde yol git gide eğimi artıyor... her neyse bisikletten indiğimde ayaklarım titriyordu, çelimsiz kaslarım kopacak gibiydi.
Allahtan gittiğim yer serindi. Getirdiğim yiyecekleri açayım dedim zira hayatım boyunca bu kadar acıkmamıştım. Birde ne göreyim yanlış simit poğaçaları almışım hepsi susamlı! nefret ederim susamdan.
Dakikalarca ayıkladım susamları, biraz yedim sonra her yeri böcek sinek bastı. Hayır o kadar yol geldim kendimi kandırıyorum ohh oh aman ne huzurlu ne güzel diye. E tabii sineklerde çekilmiyor, sinir krizi geçire geçire eve geldim neyse ki dönüş çok kolaydı yolun eğiminden dolayı. Nerdeyse hiç pedal çevirmedim.
Uzun bir süre birdaha asla sinek, susam ve bisiklet görmek istemiyorum. Güzel evimi her yere tercih ederim...
