Bugün susturuyorum çığlıklarımı içimde
varmıyor artık sokaklarına
Ne kadar direndiysem o kadar battım aşkın içine
Lütfen artık sen de beni yorma
Göğümde artık güneş açmıyor
bir daha bahar gelmeyecek evime
çığlıklarım anca duvarlarımı aşıyor ama varmıyor evine
Sen zaten duyma bunları sevgilim
canın yanar incinirsin
Hem duysan bile ne değişir
ben tutsağım sen zincirsin
Ben prangalanmaya yeminli
sen varlığımdan bihabersin
Hoş benim varlığım da şüpheli
sen beni tanısan da sevmezsin
Şu an beni sen geçiyor ve
ben gürültülerinde kayboluyorum kafamın
evde olsam hiç yoktan
bir şekilde son bulurdu içimdeki yaşamın
Her gün binlerce kez öldürüyorum seni
Sana belli etmeden, sessiz
çünkü bakarsa bana deniz gözlerin
binlerce kez ölürüm senden habersiz
