Sen de farkındasın, değil mi?

O soğuk gülüşün ardında titreyen vicdanını

Saklamaya çalışırken unuttun;

Karanlıkta herkes kendine hesap verir.

Başarı dedin, alkış istedin,

Ama boş sokaklar yankılar şimdi adını.

Kimse aramaz seni, tıpkı senin kaybolmayı seçtiğin gibi,

Kendini kutla hadi, kadehini kaldır gölgene.

Biliyorum, her şeyin bir bedeli var,

Ve zaman, gecikmiş adaletin diğer adıdır.

Bir gün, çok uzak değil,

Düşlerinde kanayacak yaptıkların.

Ama sakin ol,

Benim için fark etmez hiçbir şey.

Çünkü ben de bir zamanlar,

Umursanmayan bir gölgeden fazlası değildim.