Sus, konuşma!

İnsanlar kırgınlıklarını görür.

Anlamaz, şımarık derler.

Sus, konuşma!

Yaralarının yerini belli edersen,

Kabuğunu kaldırır, yeniden kanatırlar.

Sus, konuşma!

Kelimelerin fazla iğneleyici.

Konuşursan incinirler.


Susuyorum

Fakat susmak çözüm mü?

Susuyorum.

Kırgınlıklarım içimde derinleşiyor, yıkımlara sebep oluyor.

Susuyorum.

Yaralarım kabuk tuttu belki ama içi hala ilk anda olduğu kadar kanıyor.

Susuyorum.

Kelimelerimin ucu fazla sivri ya,

Kimseye batmaması için susuyorum.

Sustukça o iğnelerin hedefi ben oluyorum.

Batıyorlar her yanıma. 

Susuyorum.

İçten içe kanıyorum ama susuyorum.