susuz bir rakıyım ağzının mabedinde
anason kokuyor her nefesim
karanfil kokan teninde yalnızlığımı hasat ediyorum
üç dönümlük ömrümde biçtiğim bir tutam yalnızlık
kafam bir milyon, kafam Leyla
ama kalbim bomboş bir çöl
kalbim bomboş bir deniz
kalbim tek kişi istiyordu kafama inat
daha kaç promil lazım bilmeden
daha kaç kadeh kalkacak bilmeden
biliyordum
en uzak mesafe gözlerimiz arasındaki boşluk
ben romantik bir adamım
orta çağ'dan kalma çetin yenilgilerle
yıllanmış aşkın kuytusunda
aksine tutulmuş bir ses olarak
acıyı göğsünde demleyen bir kalp taşıyorum
bir kadeh daha kaldırıyorum
genzimi yakıyor yokluğun
derin yarıklar oluşuyor ismini büyüttüğüm boğazımda
bundan sonraki bütün sözcükler sarhoş kalıyor
bütün sözcükler yeni bir anlam kazanıyor
bir sözcüğe tutunuyorum
bir sözcüğü sen belliyorum
sonra bir kadeh daha
bir ömre kaç kadeh sığar
ilk kadeh neye kaldırıldı
bir kadeh ilk ne zaman kaldırıldı
gömlüm kadehler kaldırılırken neden kırıldı
cevaplar için biraz daha içmek lazım
belki bir nefes daha
doldur meyhaneci
sıradaki kadehi bu sefer sana kaldırıyorum
kaç yıkıntıya rastladın burada
kimin hayali daha güzeldi
kim en güzel dibi gördü, sen biliyorsun
anlat
