Ne düşer ki payıma bundan sonra, kaldı düşlerimin kırsalı
Köklere yürüse de su, kuru artık hep yaprağı
Sözler delici yaralar açtı, kurşun kurşun atıldı
Kimi büyük bir parça kopardı, kimi daha fazlasını.
Geldin mi? Kafamın içinde konuşan beyhude,
Üzerine yatıp acısını dindirdim kalbimin de
Susturamadım seni.
Çaresizliktendir ölü bedenlerin teslimiyeti.
Perdeleri hiç açılmayan bir evde yaşamak
Güneşe küskünlük değil güne umutsuzluktur.
Derin kederlere gömülü olanın, gökyüzüne yükselmesi
Ancak kartalın pençesinde olur.
Anlara şiirler yükledim, anıları şiirlerle anıyorum
Varolan beni tüketen bencillere
Artık uzaktan bakıyorum.
Susuyorum…
