Bir sepetin içinde kat çıkmıştık Ekber

Ciğerine yerleşen korkudan tanımıştım 

Neye bakıyorsam oydun

Neye baktığımı bilmeden dağılan zarla

Dünyaya baktığım uzuv oldun


De ki seninle uyanmıştı o gün toprak

Yaşamak bu dediğinde

Yaşamanın senin yerinde olmak olduğuna inanmıştım


Sonra boyutlar ektin Ekber

Peygamber olsa beklerdi dedin

Allahla konuşmadım

Bıçağın keskin tarafı dışında

Sonra nerden estiyse bir dal kestin

Eski tohumlara veda etmek için geç Ekber

Kenarları geç ama

Bazen bir çardakta buz kıranları toplamak 

Bazen bu kadar geç kalmamak istiyorum 


Hangi duvara değdiyse omzum

Günlük işler gibi öylesine

Rabbin kim gibi beklenmedik

Hangi duvara değdiysek Ekber

Yıkılmak da güzel artık diyorum