Bir barutun patlamadan evvelki sessizliği gibi hislerim,

Suskunluğum asla asaletimden olmadı.

Susuyorum çünkü anlaşılmayacak kelimelerim,

Ne yazık yakarışlarıma dayanamayacak kalbim.

Senin kulaklarında fısıltıdan ibarettir sesim.


Tabi oldum aşka,

Fakat çılgınca veyahut,

Aklımı kaybedecek gibi değil.

Sonuna vâkıf olacak ve durmadan koşacak gibi.


Tabi oldum aşka çünkü

Sen ne vakit dokunsan ruhuma,

Ruhumun her bir yanını sarar yıldızlar.

Bir hünkâr çiçeği açar kalbinin ortasında,

Hüma kuşları yuva kurar surlarına.

Benim çelik kadar güçlü benliğim,

Mahkûmiyetinden kaçar o anda.

Hapsolduğu esvedini parçalar.

Daimi diyarlarına devan olur,

Gözünün penceresinden bakar kainata.

Yemyeşil bahçelere açılır kirpiklerin,

Kurtulur ruhundaki zehirden oracıkta,

Koşar Cennetül Mevâ'nda sonsuzluğa.