Tabutun içindeki adam
Gülüyor kahkahalarla göğe bakarak
Unutulmuş sesi, bağlanmış ciğerleri
Kapatmadan yüzünü içine çekiyor son kez havayı
Bahar vakti duyuluyor çiçeklerden
Eve ekmek götüren arının sızısı
Ve adam tabutta hissediyor hepsini
-Gölgelik yer seçseler bari.
Dedi tabuttaki diri
-Tahtımın üstünde esse yeller
Güneş yakmasa toprağımı
Ne çok şey isterim bu yitecek dünyada.
Söyledikleri
Dehşetli gözlerin görüsünde icra edildi
Tabuttaki ölü
Giderken mabedine
Şarkılar söyledi onu taşıyanlara
Göz bebekleri daha çürümemişken
Tahtaların arasından gördü ömürlük dostunu
Ve fark etti, eti artık yanmıyor
Gönlü acımıyor, ne dertleri var; onu uyutmayacak
Ne özlediği bir ten var; onu saracak
Mabedi kazıldı yanı başında
Çıkarıldı son kez bezle sarılmış vücudu
İlk kez bu kadar beyazdı gökyüzü
Ve son kez gördü
Başında bekleyen akbabaları
Şimdi tahtı ağacın altındadır
Güneş kurutmuyor toprağını
Yeller kopartmıyor gövdesiyle beslediği ağacın dallarını
Ölü adamın gönlü diri
Zihni yıldızsız gece okyanuslarında
Yüzüyor dibini göremediği boşlukta
