İnsan her şeye tahammül edebilir.
Kitlesel aptallığa veya toplumun militarist şiddet histerisine bile...
Ama halsiz kalmaya tahammül edemez.
Burada, tıkalı kaldığım bu yerde
Beni öldüren şey yine de bu halsizlik değil. Bu halsizliğin neden olduğu isyan etmenin imkansızlığı...
İnşa edilmemiş bir hayat, inşa edilmiş yanlış hayatların b*ktanlığını hangi hadle eleştirebilirim ki.
Bu beni öldürüyor. Hakkını vere vere "sen bir or*spu çocuğusun" diyemediğim için kimseye.
