Karası, gecenin en koyu demindense gözlerinin. 

Bil ki siyahına vurgunumdur.

Yıllarca topuk parçaladığım yollarına yayansam eğer. 

Bil ki patikalarına vurgunumdur. 


Bu zindan geceler tana kan doğurur.

Umut, umut dediğin ruh soğurur. 

Acı, yüreğimi gevenlerle yoğurur. 

Katlanıyorsam hâlâ dikenlerine, 

Bil ki güllerine vurgunumdur.


Sığınılası diyarların en ihtişamlısıysa gözlerin. 

Bil ki dağlarına, şehirlerine vurgunumdur. 


Gurbet sensizlik, sıla dediğin sol yanındır.

Dert, keder, hüzün yârin göçtüğü, viran hanıdır. 

Hicran denilen ateş, gidişinin yangınıdır. 

Yanıyorsam vuslatından cayır cayır. 

Bil ki cehennemine vurgunumdur. 


Manası şiirlerin en derininde saklıysa gözlerinin. 

Bil ki hecelerine, mısralarına vurgunumdur. 


Kağıtlara akan göz yaşım, gönlümün kanıdır. 

Seni yazan kalem karası alnımın akıdır. 

Şiir bildiğin ruhumun sessiz haykırışıdır. 

İşitmezken sen, ben hâlâ yazıyorsam eğer. 

Bil ki yorgunumdur, bil ki sana vurgunumdur...