Henüz senin ayak izlerin silinmemişken...
Teslim olduğun Mevla'ya, şimdi ben de boyun eğmeye geldim aynı kubbenin altında
Bir zamanlar seni beklediğim o cami avlusunda
Seni arıyorum kimsenin olmadığı bu limanda
Belki bir ikindi vaktinde belki kuşluk saatinde
Aniden önümüze çıkan ve geri çevirdiğimiz çiçekçi amca hâlâ köşede bekliyor
Ne beklediğini bilmeden
Bekliyor
Medet diyor kendi kendine
Dönüp de bakmıyorum
Pek kimsenin olmadığı bu yerde
Bir haller var bu şehirde
Sanki sen giderken herkesi yanına aldın da gittin
Bir ıssız ki sorma...
Belki bir ikindi vaktinde belki kuşluk saatinde
Sükût kalbimi sararken bekliyoruz, bekliyorum
Sonra mı?
Sonra,
Senin uğruna
Feda ediyorum zor geçen gecelerimi
Bir camın buğusuna
Seni,
Sarıp sarmalıyorum çok sıkı
Zihnimin en karanlığında
Belki bir ikindi vaktinde belki kuşluk saatinde
Tebessüm ediyor
Tanyeri
Tekrar seviyorum o hasret kaldığım çehreni
Uzaklardan, usulca
6.4.0.5.4
