*bir şiir dizisinin ilk bölümü...*
belki bir barda tanışacağız seninle
damarlarımızda kan ile alkol
kafamızda sorunlar bir şarampol
seni bulacağım, seni göreceğim
sesini duyacak, doğru kişi olduğunu bileceğim
belki de bardan çok uzak bir sokakta olacağız
kulaklarımızda kulaklık,
bütün dünya boydan boya karanlık
sadece senin yüzün aydınlatacak önümü
seni bulacağım, seni göreceğim
sesini duyacak, doğru kişi olduğunu bileceğim
ya da bir sahil, belki bir sinemada
bir şekilde tanışacağız seninle
planlar yapacağız uygun bir vakitte
hayat kendi çizgisinde akıp giderken
seni bulacağım, seni göreceğim
sesini duyacak, doğru kişi olduğunu bileceğim
ilk kavgamızı edeceğiz yorgun bir zamanda
anlamayacaksın anlatınca
inanmayacaksın haksızlığına
bir süre uzaklaşacağım sonra
ama akabinde döneceğim geri
kapını çalacak, gireceğim içeri
geçecek sinirim, geçecek sinirin
sarılacağız sadece.
çünkü artık seni buldum, seni gördüm
sesini duydum ve doğru kişi olduğunu biliyorum
bir gece vakti, her taraf sessiz
telefonun çalıyor, kim bu densiz
bir bakıyorsun fotoğrafımız var ekranda
sesim tiz geliyor ve yalvarıyorum sana
in diye aşağıya, gel diye yanıma
dizlerimin üstündeyim ve o soruyu soruyorum
ve hiç düşünmeden, yoksa hata mı yapıyorum?
çünkü artık seni buldum, seni gördüm
sesini duydum ve doğru kişi olduğunu biliyorum...
