Soğuk bir kış akşamıyım ben
Karanlık yollarım
Sisle kaplanmış sokaklarım
Dipsiz uçurumun kenarındayım
Kirpiklerinde sallanmaktayım
Küçücük avucumda bir dünya
Vurulmuşum yalnızlığa
Ve yok olmayı umuyorum
Çürümüş, eski anılarımla
Bütün inançlarımı kaybetmişim
Yıkık dökük bir adamım şimdi
Sahi, dünya böyle bir yer mi
Hep alır mı elinden sevdiklerini
Ya da kaçıp gider mi en sevdiklerimiz
Bilmiyorsam anlatın bana
Aydınlansın karanlık hislerim
Bu kendi başına bırakılmış düzende
Tanrı herkesi eşit sever mi?
