Bir okyanusun ortasındayız,
Kim bilir yüzümüz hangi kıyıya dönük.
Bir fırtına içerisindeyiz,
Bizi yıkmak için sallandıran dalgaların tanrısı büyük.
Ölüme olan korkularımızla umudumuzu kaybediyoruz yine.
Her şeyin tanrıdan olduğunu söylüyor kaptan.
Soruyorum, o halde tanrının dalgası kime?
Bizi boğmak için uğraşıyorsa pes edip oturalım mı ne dersin?
Hayatta kalmak için çaba sarf etmemizi izlemek hoşuna mı gidiyor yoksa?
Belki de sanatını sergileyeceği yere yanlışlıkla uğramışızdır.
O halde susmalıyız, rüzgarların çıkardığı müziği bastırmasın çığlıklarımız.
Ya batmamak için gösterdiğimiz uğraşta dans ettiğimizi düşünüyorsa tanrı?
Ya acılar içerisinde attığımız çığlıklar kulağına hoş gelen bir şarkıyı oluşturuyorsa?
Ne yapmalıyız kaptan?
Hala yaşadığımıza şükret diyorsun da ölmemek için dualar etmekten fırsat bulamıyorum.
