Çizik bir plak gibi hep aynı yerde takılıyorsun,

Öyle perperişan ve ne kadar zavallı.

Ama heybemde birkaç şiir var sana verebileceğim.

Yüzünü güldürür mü bilmem.


Şiir yazmak bu değil değil mi sevgilim?

-di'li geçmiş zamanlardan bu yana yanına kalanları kâr saydığım.

Tebessümüne bütün kalemlerimi kırmaya razı olduğum.

Kanayan yarama tuz ile ilk koşanım.


Şiir defteri ile amel defteri aynı şey gibi.

İkisi de sevapları, günahları yazıyor.

İkisi de yalnızca senden ibaret anlayacağın.

Nasırlı ellerine bir ömür verdiğim.

Feri gitmiş gözlerinde bir ömür kendimi bulduğum...