Hayranlık içinde baktığım anne rahmi
Hazırladı bizi her adım öncesi düşmelere
Her kadın emzirdi sonra, huzursuzluğun lanetlediği memeleriyle.
Adımlarımızla huzursuz olmayı,
İğrenç bedenimizle lanet saçmayı öğrendik
Bu bizim savunma yöntemimiz, zorluklarımız, vicdanlarımız, mahcubiyet ve isyanlarımızdı tanrıya karşı.
Tanrı ise turuncu renk çiçekler üzerinde seyrederken kadını,
Başakları yaratma sebebini düşünmekteydi Ve cevap aramaktaydı
Ölümden sonra insanlara söyleyebilmek için
Erkeklere karşı çok mahcup hissetmezken Tanrı
Kadınların rahmi üzerinden işleri yürütmekte ve onlara karşı vicdan azabı çekmekteydi
Ve ellerini uzattı tanrı,
Benden bir çocuğu olsun istedi
Aklında yüzyıllar sonra beliren bir fikir ikimizin de doğuracağını söyledi
Tanrınin karnı şişmiş kadınlara karşı mahcubiyetini telafi etmekte
Ben ise karnımda tanrının çocuğunu taşıyıp mukafatlandırılmaktaydım tüm kadınlar adına
Yazgı değişmiş, planlar alt üst olmustu
Ve Tanrının huzuru bulması ile bozulmuştu bakireliğim
Oysa ben sadece sebep istemiştim.
