Neden beni seçiyorsun diğer kullarından tanrım? Sana kul olmak istemediğim için mi? Sen de haklısın. Kimse sevmez sesini çıkarmak isteyenleri. Ama senin bizden farklı olman gerekmez miydi? Neden insanlaşıp beni istemiyorsun? Dışlıyorsun beni. Oysaki ben aciz değil miyim? Sana sığınmam gerekmez mi? Hayır gerekmez. Neden biliyor musun ey tanrı. Çünkü sen benim içimdesin. Bu, çocukken anneniz size kızar sonra siz annenize ağlayarak gidip sarılırsınız ya ona benziyor. Ben yine gelip kendime sığınıyorum aslında. Tanrıyı var eden benim. Herkesin kendi içindeki tanrı farklıdır, farklı şeye benziyordur. Belki de benzemiyordur. Ben olmasam benim tanrım olmazdı. Keşke olmasaydım ve keşke tanrım olmasaydı o ayrı. Ama gerçek kutsal kocaman yaşlı adam tanrı, sözüm sana. Eğer varsan lütfen artık beni bir gör be. Bak çürüdü gençliğim odamın karanlık kuytu köşelerinde. Ben hep seni bulmak istedim. Ama sen beni hiçbir zaman görmedin. Çünkü beni hiçbir zaman istemedin. Belki de varlığımdan haberdar değilsin. Varlığımı sana göstermek için ne yapmam gerekiyorsa yapmayacağım. Beni bulmanı istiyorum senden. Çünkü ben seni bulamadım artık sıra sende. Umarım hızlı olursun. Yolun açık olsun çoğu kulunu görmezden gelen tanrı...