hangi yöne savuruyor beni bu rüzgar
kapılıp gidiyorum bu içimdeki boşlukla
gidiyorum yönünü bilmediğim sana
gidiyorum yüzünü bilmediğim sana
allahın duymadığı bir çığlıkla sana geliyorum
seni buluyorum, seni öpüyorum dudaklarından
rabbin armağanısın bana
rabbin beni hatırladığı tek ansın.
düşüp çıkamadığım bu kuyunun ışığısın
cılız, bana umut olan tek ışık.
seni severken allahı hatırlıyorum
allahı anıyorum her sevişimde
saçlarında dolanırken ellerim
rabbin varlığına inanıyorum
bak rabb var diyorum,
bu eşsiz güzellik, bu tapılası şey
bunlar rabbin delili
sen tanrımın delilisin
içimdeki tüm putları devirensin.
içimdeki tüm güzellikleri yaratan sensin
beni var eden sensin,
tapmak gerekiyorsa eğer bir yaratıcıya
benim rabbim yine sensin
beni yoktan var edensin
İbrahim
2020-09-27T00:46:58+03:00Bana Yılmaz Erdoğan'ın şiirini hatırlattı. "Sana bakmak Allah'a inanmaktadır." diye bitiyordu o şiir.
Kaleminize sağlık, beğendim şiirinizi.